Zdążyłam zapomnieć, że ten wątek istniał. Podrzucam zaległości - nie ma ich wiele, bo przez ostatnie pół roku cierpiałam na ostrego artblocka, więc na jakiś czas stałam się wyłącznie Subwoolferowym artystą - to było jedyne, co byłam w stanie zrobić.

Fanarty Subwoolfera

Xavier dostał portret. Czy jestem z niego zadowolona? Nope, nie do końca. Jest okej, ale mogło być lepiej. Zmęczył mnie strasznie ten proces, rysunek mógł być lepszy, ale wyczerpał mnie psychicznie, więc przyznaję, kończyłam go trochę "na odwal", żeby tylko skończyć. Nie najlepsze podejście, ale naprawdę nie miałam siły.

Xavier

... i to doprowadziło do wniosku, że potrzebuję coś zmienić. Nie wiem czy na stałe, czy tylko na jakiś czas, ale potrzebuję jakiegoś procesu, który nie będzie tak ze mnie drenował energii i nie będzie tak czasochłonny, może zmiana kreski, wiecie, ogólnie, eksperymenty.
Tak się też składa, że od kilku tygodni przeżywam fazę zachwytu Technobladem (spoczywaj w pokoju, Techno). Zwłaszcza jego kanoniczną postacią w Dream SMP. Bardzo, bardzo chciałam narysować jego fanarta. W kolejce mam jeszcze jakieś sześć ilustracji na ten moment do zrealizowania w ramach Dream SMP, z czego trzy planuję jako mini-serię, więc będą publikowane razem.

Co do samego procesu - JAKIE TO BYŁO PRZYJEMNE. Jak to się dobrze rysowało, omg! Miałam sporo iteracji, płaszcz robiłam ze trzy razy, nie dlatego, że był zły, ale nie do końca mi pasował do zamysłu, wychodził zbyt realistycznie. Fakt, że nie do końca wiedziałam, do czego właściwie zmierzam i jaki efekt chcę osiągnąć, kompletnie zdjął ze mnie całą presję, po prostu zaufałam procesowi i bawiłam się z tym póki uznałam, że działa. Przez te iteracje i eksperymenty zajęło dłużej niż by mogło, ale wciąż mam wrażenie, że było znacznie szybsze niż to, w jaki sposób rysuję zwykle. Czy zostanę na stałe przy czymś w tym stylu i procesie? Nie wyrzucę go całkowicie, tego jestem pewna. Będę bawić się dalej.

You want to be a hero? Then die like one