Strony : 1 ... 1215 1216 1217 1218 1219 ... 1527
Co zgubiłaś i nigdy nie znalazłaś?
// Nieee, coś takiego przerasta mnie zupełnie xD Na pewno w pierwszej kolejności zrobiłabym GIF-a, na którym lekarz rodem ze Stocka podaje widzowi pigułkę, bo mam przyjaciółkę, której przypominam stale o braniu leków xD
Ostatnio zmieniony przez Cuks (09-08-2022 o 10h59)
Próbowałaś zrobić kiedyś własnego gifa lub animację? 
Jeśli tak, to z jakim skutkiem? A jeśli nie, to gdybyś umiała to robić, co byś stworzyła?
/Wydaje mi się, że u mnie sytuacja była o tyle prosta, że ich "oczekiwania" (choć to za duże słowo, powiedziałabym, że to były ich przewidywania co do mojej przyszłości w związku z tym, jakie miałam zainteresowania, talenty etc.) były podobne do moich. Rodzice od małego zapisywali mnie na różne zajęcia, żebym sprawdziła, co tak naprawdę lubię robić, co sprawia mi przyjemność - jeżeli nie było to "to" - wtedy na zajęcia przestawałam chodzić i nie było z tym żadnego problemu. Wskazali mi kierunek, w którym mogłabym pójść, bo ja jako dzieciak raczej niewiele wiedziałam o profesjach. I kliknęło! Nie wyobrażam sobie siebie w innym zawodzie teraz, tak na dłuższą metę i cieszę się, że tak to się wszystko potoczyło.
Ostatnio zmieniony przez Satiiira (09-08-2022 o 11h05)
Rozczarowałam nieco moją mamę, bo bardzo chciała, żebym została policjantką XD Czy twoi rodzice mieli jakieś własne marzenia odnośnie tego, kim zostaniesz?
// Do języków, bez wątpienia - kiedy poszłam do liceum, to po pierwszej lekcji angielskiego, na której pani mnie spytała, trzy razy różni ludzie z klasy podchodzili do mnie i pytali, czy mieszkałam w Ameryce albo czy mam tam korzenie XD Ani jedno, ani drugie c;
Ostatnio zmieniony przez Cuks (09-08-2022 o 11h15)
Do czego, uważasz, że masz talent?
/Do robienia fryzur. Moje umiejętności ograniczają się do zrobienia sobie kucyka, a czasem nawet i to nie wygląda dobrze :vvv
Ostatnio zmieniony przez Satiiira (09-08-2022 o 11h20)
Do czego masz anty-talent?
// Sądzisz bardzo dobrze! Niee, australijski nie podoba mi się ani trochę > , <
Ostatnio zmieniony przez Cuks (09-08-2022 o 11h27)
Po wzmiance o Ameryce wnioskuję, że Twój akcent jest bardziej amerykański niż brytyjski. A co sądzisz o akcencie australijskim? Podoba Ci się?
/Oj tak, nawet kilka! Przede wszystkim wszystkie z pierwszego albumu Justina Biebera - wtedy był na niego szał, wszyscy go słuchali, a był tylko odrobinę starszy od nas, więc to już w ogóle sprawiało, że chciało się go słuchać i go obserwować. No i Lady Gaga - Poker face. Kojarzy mi się z mamą za czasów mojego dzieciństwa, bo bardzo lubiła tę piosenkę.
Ostatnio zmieniony przez Satiiira (09-08-2022 o 11h32)
Masz piosenkę, która kojarzy ci się z twoim dzieciństwem? Jaką?
// Wszystko sprowadza się do biologii mózgu. Każdy jest inny i każdy ma inną ilość szarych komórek odpowiadających za różne umiejętności. Jedną z rzeczy, której brakuje osobom, które mają trudność z językami obcymi jest słuch muzyczny. W pierwszych latach po urodzeniu mózg się maksymalnie mobilizuje do odbierania wszystkich najmniejszych niuansów w dźwiękach wydawanych przez rodziców i innych ludzi wokół siebie, ale z wiekiem ta umiejętność zanika - u jednych bardzo szybko, u innych znacznie później. Kiedy osoba z tej pierwszej kategorii idzie do szkoły, to już jest za późno, bo zakres dźwięków, które jest w stanie wychwytywać i powtarzać jest już ustanowiony. Oczywiście nie znaczy to, że mogiła, nie ma co próbować, mózg się przestał rozwijać, ale takim osobom uczenie się nowych dźwięków będzie przychodziło trudniej.
Ale poza akcentem jest jeszcze umiejętność zapamiętywania słownictwa i tworzenia zdań. Przyczyna trudności w tym zakresie jest taka sama - za mało szarych komórek poświęconych temu konkretnemu zadaniu. W pierwszych latach życia wielka mobilizacja, żeby nauczyć się mówić, wszystko wchodzi, ale później już coraz większy opór. Jednym nauka gramatyki przychodzi naturalnie, bo po prostu ją czują, na podstawie kontekstu instynktownie wiedzą, o co chodzi, a inni muszą kuć na blaszkę długie regułki z podręczników i zastanawiać się dwie minuty przed wybraniem któregoś z czasów tak, jakby rozwiązywali zadanie matematyczne.
Ostatnio zmieniony przez Cuks (09-08-2022 o 11h51)
Jak myślisz, czym spowodowana jest ta nieumiejętność niektórych osób w kwestii nauki języka angielskiego? Chociażby w najmniejszym stopniu - ten język towarzyszy nam już od pierwszych dni edukacji, czasem nawet wcześniej, a ludzie wciąż nie potrafią powiedzieć nawet jednego zdania. Jesteśmy od dawna bombardowani kulturą zachodu, filmy, piosenki, większość hitów jest po angielsku. Wszystko jest tłumaczone na język angielski. Skąd w ludziach aż taki opór?
/Ciężko jest zapomnieć j. ojczystego, chyba że byłby nieużywany przez wiele, wiele lat. Wydaje mi się, że tacy ludzie po prostu wtrącają wstawki dla szpanu xD Zdarza się też, że jakieś zjawisko lepiej jest komuś opisać w j. angielskim, na przykład za pomocą jakiegoś nieprzetłumaczalnego idiomu, ale wtedy to nie ma nic wspólnego z zapominaniem i jest jak dla mnie wytłumaczalne
Ostatnio zmieniony przez Satiiira (09-08-2022 o 12h46)
Co sądzisz o ludziach, którzy aż za dobrze chłoną angielski? Takich, którzy zapominają połowy polskiego, bo zastępują go angielskimi wstawkami?
/ Oj, słuchaj, zdziwiłabyś się xD Osobiście znam takich, co czasem naprawdę próbują, zacinają się, ale za żadne skarby nie potrafią wyrazić swoich myśli po polsku, a w żadnym anglojęzycznym kraju nigdy nawet nie byli.
// Tak długo, jak ktoś zna doskonale co najmniej jeden język - swój własny - to nie uważam, że to duży problem. Oczywiście języki obce są niesamowicie przydatne i są bardzo często wymagane na rynku pracy, ale jeśli ktoś nie ma do tego za gorsz talentu i nie sprawia mu to żadnej przyjemności, no to nie ma co się zmuszać - a jeśli z tej czy innej przyczyny będzie kiedyś potrzebował tłumacza, to może zgłosić się do mnie c; Jeśli mieszka się w Polsce, to najważniejszą umiejętnością świadczącą o czyjejś elokwencji jest poprawne posługiwanie się językiem polskim i to części ludzi w pełni wystarczy. Znacznie bardziej wolę ich od ludzi, którzy mówią pół po polsku, pół po angielsku. Takie osoby nie mówią biegle w żadnym języku. Mówiąc po polsku muszą tłumaczyć sobie w głowie z angielskiego, a mówiąc po angielsku muszą tłumaczyć sobie w głowie z polskiego. Znają tylko pół języka - pół jednego i pół drugiego.
Ostatnio zmieniony przez Cuks (09-08-2022 o 12h50)
Co sądzisz o ludziach, którzy z jakichś powodów nie chcą się uczyć żadnego obcego języka?
//Chyba nie ma takiej rzeczy. Nie biorę pod uwagę przedmiotów szkolnych, bo mimo, że coś sprawiało mi trudność, to gdy się zrozumiało dany temat lubiłam się uczyć.
Ale jak tak teraz się zastanawiam, to chyba nie lubię uczyć się na błędach, bo ciągle popełniam te same xd Najlepiej człowiek uczy się na nich wtedy, kiedy bolą, a to jedna z najgorszych nauk.
Ostatnio zmieniony przez Ilmaris (09-08-2022 o 12h25)
Czego nie lubisz się uczyć?
:DDD
Bo Jon to debil, który nie wie co dobre i chce udawać takiego poważnego profesjonalistę, a jak ktoś jest miły i może troszkę niezdarny to od razu go nie lubi. Ale nie martw się, jeszcze będą ze sobą gadać
Ostatnio zmieniony przez Noku (09-08-2022 o 12h30)
Jestem na szóstym docinku - czemu narrator tak strasznie nie lubi Martina?
// W znacznej większości nie działają. Nie lubię ich oglądać nie dlatego, że się ich boję, tylko właśnie dlatego, że się nie boję, więc są dla mnie przepotwornie nudne xD
Ostatnio zmieniony przez Cuks (09-08-2022 o 13h01)
Boisz się horrorów, czy zupełnie na ciebie nie działają?
Takiego z którym wszędzie chodziłem to nie. Ale miałem dwa ulubione misie: Pan Miś i Pani Miś. Zawsze musieli siedzieć obok siebie
Ostatnio zmieniony przez Noku (09-08-2022 o 13h01)
Pamiętasz, czy miałeś w dzieciństwie ulubionego pluszaka z którym wszędzie chodziłeś?
//Pan Miś i Pani Miś <3 Jak słodko haha
///Jako pełnoprawny nauczyciel (nie uczący w szkole, ale jednak xD) stwierdzam, że gdybym mogła zmieniłabym trochę.
Przede wszystkim uczenie pod klucz.
Nie od dziś wiadomo, że szkoła zabija kreatywność uczniów i samodzielne myślenie. Uczy jedynie jak dobrze brać wszystkie formułki na pamięć.
Na pewno zmieniłabym też jakoś system ocen. Opisowe oceny, mimo, że bardziej pracochłonne niż wstawianie stopni, zostawiłabym na dłużej niż do 2-3 klasy podstawówki. Czytając swoje stare opisowe oceny ze świadectw od 1-3 klasy stwierdzam, ze dawało to więcej informacji na temat upodobań dziecka, jego mocnych i słabych stron, talentów, tego nad czym trzeba pracować, a co rozwijać i docenić.
Na pewno chciałabym, aby w szkołach pojawiało się więcej kół zainteresowań; muzyczne, rysunkowe, sportowe, pisarsko-dziennikarskie itd. Nie wiem jak u Ciebie, ale w mojej szkole średniej było ich mało. Sama należałam do koła filmowego, ale nie było to coś czego się spodziewałam, a że moje umiejętności matematyczce były na słabym poziomie, rodzice woleli, abym zajęła się poprawianiem ocen z tego przedmiotu, a nie chodzeniem na jakieś dodatkowe zajęcia xd
Ostatnio zmieniony przez Ilmaris (09-08-2022 o 13h16)
Co byś zmieniła w systemie edukacji?
Zamieszkałbym w dużym domu nauczył się ogarniać ogródek i uprawiać pole i prowadziłbym weekendowe zajęcia w domu kultury, a przez resztę czasu montowałbym filmy ^^
Ostatnio zmieniony przez Noku (09-08-2022 o 13h36)
Gdybyś mógł wybrać ścieżkę życiową, nie zwracając w ogóle uwagi czy masz taką możliwość, potrzebne umiejętności lub talent, to co by to było?
//Niestety obecnie mam kryzys weny i ogólnie kiepską sytuację psychiczną. Chciałabym wrócić do pisania, ale dopadło mnie poczucie bezsensu tego co robię. Mam wiele pomysłów na dokończenie opowiadań, mam w planach wydać tomik opowiadań o tematyce religijnej i jedną książkę bardziej z gatunku fantastyczno-naukowej(książka w fazie początkowej), ale na tę chwilę obawiam się, że nie będę w stanie tego zrobić. Między innymi dlatego moje konto na Wattpadzie umiera, ponieważ nie mam siły, motywacji, ani poczucia, że to co robię ma jakiś sens. Być może za jakiś czas uda mi się wziąć w garść. Planowałam wizytę u psychologa, ale z jakiegoś powodu ciągle to odkładam. Odkąd zaczęłam pisać moim marzeniem było napisać coś, co sprawi, że choć jedna osoba po przeczytaniu tego zmieni w pewnym stopniu swoje postrzeganie rzeczywistości, że wywoła to w niej wzruszenie, że zrozumie, że nie wszystko w życiu jest czarno-białe. Na tę chwilę jednak, tak jak pisałam, nie mam ani motywacji, ani chęci do niczego.
// Noku powiem Ci, że nie spodziewałam się takiego obrotu spraw Podoba mi się to haha
Ostatnio zmieniony przez Ilmaris (09-08-2022 o 13h44)
Jak wyglądają obecnie Twoje twórcze (literackie) podboje? Piszesz coś aktualnie albo masz na razie pomysł/pomysły na książkę/serię książek/kilka niepowiązanych ze sobą powieści? Planujesz podbić rynek krajowy i światowy swoją twórczością?
Świetnie Cię rozumiem, bo u mnie też ciężkie czasy, choć w moim przypadku moja twórczość to jedyne, co trzyma mnie obecnie po tej stronie lustra. Jednakże piszę moje powieści głównie dla siebie, więc być może dlatego tak na mnie działają. Mam nadzieję, że już wkrótce będzie u Ciebie znacznie lepiej i jeszcze o Tobie literacko usłyszymy i poza tym forum, i poza naszym krajem
// Mam tylko jeden album CD, więc nie, nie mam ^^'
Przy okazji, świetnie wygląda Twoja postać w różu. Mimo tego wyzwaniowego koloru i tak idealnie uchwyciłaś jej charakter
Ostatnio zmieniony przez Nirez (09-08-2022 o 16h45)
Masz swój ulubiony album kupiony w formie CD?
Zapewne wybrałabym poznanie prawdy na temat śmierci dziennikarki, która zginęła przed kamerami a samo nagranie uznane jest za lost media.
Ostatnio zmieniony przez Liebevolla (09-08-2022 o 16h28)
Gdybyś mogła poznać prawdę na temat jednej nierozwiązanej zagadki/tajemnicy, to jakiej?
Śmietankowe, miętowe, kawowe
*(i jeszcze grejpfrutowe bardzo lubię, no ale rzadko mam sposobność konsumować, plus miały być trzy, więc to taki dopisek tylko xd)
A jaka nazwa tejże lodziarni? xD
Ostatnio zmieniony przez Cansani (09-08-2022 o 16h57)
Ponieważ Twój nick kojarzy mi się z nazwą pewnej lodziarni, więc zapytam Cię o Twoje obecne top 3 smaki lodów
//Też uwielbiam te smaki! A ta lodziarnia to w zasadzie cała cukiernia, ale ja tam zawsze jadałam lody z kumpelami w czasach licealnych (Consonni).
Takiego prawdziwego nie mam, ale u nas w domu taką rolę odgrywa mama, u której zawsze lądują wszelakie drobniaki Kiedyś podrzuciłam jej 10 zł po 1 i 2 gr (tylko). To była najcięższa dycha mojego życia ^^'
Ostatnio zmieniony przez Nirez (09-08-2022 o 19h56)
Masz w domu słoiczek żółtogroszówek?
Przy okazji dziękuję za pochwałę, jest mi abrdzo miło, że umiałaś odnaleźć mnie nawet kiedy jestem w wyzwaniowej stylizacji ^^/
Mój ulubiony jest z 2014, ponieważ w nim były najlepsze zdjęcia i dzięki temu zgarnęłam wiele pięknych fotografii z Mercedesami! Kalendarze te są aktualnie wycofane z Polski, ale kupiłam sobie go bezpośrednio od fotografa, który je wydawał, więc kalendarz przywędrował do mnie z Austrii (n˘v˘•)¬♥*+:.
Ostatnio zmieniony przez Liebevolla (09-08-2022 o 18h32)
Pamiętam, że co roku kupujesz kalendarze z zabytkowymi samochodami. Z którego roku jest twój ulubiony i dlaczego ten?
/ OwO
// Jak prawie zawsze - produktywnie! Jak wiem, że będę czekać w długiej kolejce np. do lekarza, to zabieram ze sobą poręczną książkę i czytam ją sobie w kolejce. To dlatego tak dużo książek nabijam w ciągu roku c;
Ostatnio zmieniony przez Cuks (09-08-2022 o 18h45)
Jak Cuks sobie radzi z czekaniem np. w kolejkach?
No właśnie niezbyt to produktywne, bo mnie się nie chce dźwigać ze sobą książek tym bardziej jak zabieram małą torebkę czy plecak, ale najczęściej pykam sobie gierki na telefonie, więc przynajmniej marnuję i tak zmarnowany czas. 
Ostatnio zmieniony przez Vandea (09-08-2022 o 18h25)
- wiewiórki w czołgu
A ty masz jakieś sposoby na produktywne wykorzystywanie czasu, który inaczej byłby zmarnowany?
// Tak! Nawet się chwaliłam nie tak dawno swoją tegoroczną listą:
1) "Zdążyć przed Panem Bogiem" - Hanna Krall (167 stron)
2) "Barbarzyńca w ogrodzie" - Zbigniew Herbert (205 stron)
3) "Tango" - Sławomir Mrożek (206 stron)
4) "Erystyka" - Artur Schopenhauer (86 stron)
5) "Rzeczy, których nie wyrzuciłem" (181 stron)
6) "Hamlet" - William Shakespeare (160 stron)
7) "Cierpienia młodego Wertera" - Johann Wolfgang Goethe (163 strony)
8) "Pygmalion" - Bernard Shaw (114 stron)
9) "Mały przyjaciel" - Donna Tartt (600 stron)
10) "Fruwająca dusza" - Yoko Tawada (174 strony)
11) "N.P." - Banana Yoshimoto (154 strony)
12) "Zatracenie" - Osamu Dazai (123 strony)
13) "Gorączka złotych rybek" - Kanoko Okamoto (81 stron)
A teraz jestem w trakcie czytania "Człowieka w poszukiwaniu sensu" Viktora E.Frankla :> No i "Ulisses" Joyce'a wisi gdzieś w powietrzu, ale nie wiem, kiedy do niego wrócę xD
Mamy dopiero połowę roku, a już przeczytałam więcej książek niż w ciągu całego ostatniego, ale to głównie dlatego, że w tym roku czytam krótsze niż w poprzednim :>
Ostatnio zmieniony przez Cuks (09-08-2022 o 18h42)
Zapisujesz sobie gdzieś ile przeczytałaś książek?
Mogę ich jeść bez ograniczeń. Uwielbiam ciasta, czekolady i batoniki. I lody!
Ostatnio zmieniony przez Noku (09-08-2022 o 18h47)
